ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ
Τ.Β.
Προσδοκίες
Έχω παρακολουθήσει πάρα πολλά βιωματικά σεμινάρια με ανώτερο όλων αυτό της Gordon Hellas με την οποία είχα ενθουσιαστεί οπότε δεν είχα μεγάλες προσδοκίες από τη συνάντηση , Αποφάσισα να συμμετέχω απλά για να ακούσω μια ακόμα φορά αυτά που ήδη πιστεύω.
Αξιολόγηση
Τελικά εξεπλάγην και με τις τρεις εισηγήτριες . Είχαν ένα απίστευτο τρόπο να κρατούν τον ακροατή γεμάτο ενδιαφέρον χρησιμοποιώντας τις καλύτερες μεθόδους γι΄αυτό: εικόνες και διαγράμματα που εντυπώνονται στο μυαλό. Θεωρώ ότι μίλησαν για τα πιο σημαντικά πράγματα και χωρίς να μακρυγορούν. Ήταν πολύ αξιόλογη συνάντηση.
Π.Σ.
Προσδοκίες
Εμβάθυνση στη φιλοσοφία και τις παιδαγωγικές πρακτικές του σχολείου, την ανάπτυξη υγιούς σχέσης με το παιδί μου και τους παιδαγωγούς του. Την ενίσχυση της ψυχικής υγείας του παιδιού μου σε συνεργασία με το σχολείο προσπάθεια επίτευξης στόχων παιδαγωγικών και συναισθηματικών.
Αξιολόγηση
Αξιόλογη προσπάθεια επικοινωνίας της φιλοσοφίας του σχολείου και κινητοποίησης των αντανακλαστικών των γονιών για μια ουσιαστικότερη επαφή με το σχολέιο και τα παιδιά.
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές και στις εισηγήτριες για την προσπάθεια.
Πιστεύω ότι είναι σημαντικό στην όλη διαδικασία να συμμετέχουν και οι δάσκαλοι του σχολείου προκειμένου να υπάρχει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Καλύτερη κατανόηση του υλικού και επεξήγηση . Σε ένα επόμενο επίπεδο ίσως θα μπορούσαν να διοργανωθούν βιωματικά σεμινάρια μαζί με τα παιδιά και δράσεις μαζί με τους εκπαιδευτικούς.
ΣΥΝΟΨΗ 1ης ΒΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΓΟΝΕΩΝ Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018
Αγαπητοί γονείς,
σας ευχαριστούμε για την ουσιαστική συμμετοχή και ειλικρινή αξιολόγηση της πρώτης βιωματικής συνάντησης της Τετάρτης 17 Ιανουαρίου 2018.
Η σύνοψη μαζί με την παρουσίαση που σας στέλνετε μετά την συνάντηση έχει σαν σκοπό:
- να σας βοηθήσει στον αναστοχασμό
- να σας βοηθήσει στον γόνιμο προβληματισμό που ακολούθησε της συμμετοχής σας
- να μας βοηθήσει μέσα από τις αξιολογήσεις, τις προτάσεις, τους προβληματισμούς και τις προσδοκίες που σας γεννήθηκαν να καταθέσουμε προτάσεις, παραδείγματα έτσι ώστε εσείς να έχετε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα των όσων προσπαθήσαμε να σας επικοινωνήσουμε.
Στο πρώτο μέρος προσπαθήσαμε μέσα από τις εικόνες και τα βασικά σημεία να σας επικοινωνήσουμε μέσα από κατάλληλο προβληματισμό τα εξής:
- Το μάθημα σήμερα αφορά πρώτα από όλα τον δάσκαλο ο οποίος καλείται να αναγνωρίσει τις ανάγκες και τις δυνατότητες κάθε μαθητή του .
- Η παρατήρηση και οι εκπαιδευτικές εμπειρίες που επιτρέπουν σε κάθε μαθητή ατομικά ή ομαδικά να εκφραστεί είναι βασικό στοιχείο του μαθήματος. Τα τεστ είναι μέρος της μαθησιακής διαδικασίας και αφορά και τον εκπαιδευτικό και τον μαθητή (όχι τον μαθητή και τον γονιό).
- Η αυτονομία του μαθητή ξεκινά από την ικανότητα να μπορεί να ακολουθεί ρουτίνες, να μπορεί αν εξηγεί , να χρησιμοποιεί τον προφορικό και γραπτό λόγο ή τη ζωγραφική για να επικοινωνήσει ότι σπουδαίο τον αφορά. Η ελευθερία έκφρασης στην τάξη είναι κριτήριο ποιότητας των σχέσεων στην τάξη και απαιτεί ωριμότητα και σεβασμό της ελευθερίας του άλλου.
- Το Ημερολόγιο του μαθητή είναι το προσωπικό βιβλίο μάθησης του παιδιού. Ο γονιός μπορεί μέσα από το ενδιαφέρον του για το τι έμαθε, τι βίωσε το παιδί στο σχολείο να επικοινωνήσει θετικά μαζί του. Το να εξηγεί με τα δικά του “μάτια” όσα αφορούν το παιδί (π.χ. γράμματα, περιστατικά, κ.λ.π.) ουσιαστικά αποκλείει το παιδί από κάθε προσπάθεια για μοίρασμα.
- Οι αξιολογήσεις των τριμήνων είναι καταγραφή της συχνότητες που εμφανίζει και συμπεριφορά ο μαθητής. Δεν είναι βαθμοί.
- Οι αξιολογήσεις περιγράφουν τις επιθυμητές συμπεριφορές του μαθητή στη συγκεκριμένη τάξη στο συγκεκριμένο τρίμηνο. Αυτές οι συμπεριφορές είναι οι μαθησιακοί στόχοι για το τρίμηνο και μπορεί να είναι εξατομικευμένοι.
- Οι γονείς βιώνουν συχνά ότι οι αξιολογήσεις αφορούν τους ίδιους έμμεσα καθώς δεν μπορούν να δουν το παιδί και τις συμπεριφορές του χωριστά από τις προσδοκίες τους.
Στη συνέχεια τονίστηκε η ανάγκη συνεργασίας σχολείου- οικογένειας. Τα αποτελέσματα σύμφωνα με τη βιβλιογραφία είναι σημαντικά και για τους γονείς και για τους μαθητές και για τους εκπαιδευτικούς.
Στο σχολέιο η φιλοσοφία μας είναι “ότι δημιουργείται στο σχολείο το λύνουμε στο σχολείο”.
Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να μάθουν να είναι αυτόνομα, κινητοποιημένα στο μάθημα με μεγαλύτερη αυτό- αποτελεσματικότητα και κοινωνικές σχέσεις αν συνεργάζονται ισότιμα και με ειλικρίνεια με το σχολείο. Επίσης οι γονείς αυτονομούν τα παιδιά τους με το να τους δίνουν την ευθύνη τους για τις υποχρεώσεις τους και να μην τις επωμίζονται οι ίδιοι.
Όταν οι γονείς δείχνουν εμπιστοσύνη στο σχολείο, τα παιδιά το εισπράττουν και νιώθουν κι αυτά μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς και στους κανόνες του σχολείου. Οι επιδόσεις τους τόσο οι γνωσιακές όσο και οι κοινωνικές, βελτιώνονται Επίσης, βελτιώνονται και οι σχέσεις των παιδιών με τους γονείς τους.
Τέλος παρουσιάστηκε ο τρόπος που ο γονιός μπορεί να παρέμβει θετικά στην επικοινωνία με το παιδί του έχοντας επίγνωση τη διαδικασία που πραγματοποιείται η επικοινωνία;.
Ειπώθηκε ότι όλοι έχουμε ανάγκη για την επικοινωνία με τους άλλους.
Έγινε όμως σαφές ,πως η πρώτη επαφή ,όπως την χαρακτηρίσαμε , γίνεται πρώτα με τον εαυτό. Η επίγνωση για το τι νιώθω και τι θέλω να κάνω,και ποιες στρατηγικές θα ακολουθήσω για να επικοινωνήσω την ανάγκη μου,
το αν ο άλλος μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου (σε τι κατάσταση βρίσκεται κι ο υποψήφιος συνομιλητής), πώς διευκολύνω την επικοινωνία ,είναι θέματα που προσπαθήσαμε να τα παρουσιάσουμε βιωματικά.
Θεωρούμε δεδομένο οι γονείς ότι εφόσον αγαπάμε το παιδί μας, δε θέλουμε να το αδικούμε. Ωστόσο φάνηκε μέσα από την παρουσίαση της διαδικασίας των εμποδίων που συναντάμε στην επαφή μας,( προβολή και ενδοβολή) ότι συχνά αδικούμε το παιδί, τον “άλλον” καθώς δεν το βλέπουμε χωρίς τα δικά μας στερεότυπα και ταμπέλες που χωρίς να ξέρουμε κουβαλάμε οι ίδιοι. Μεταφράζουμε όσα “βλέπουμε” στο παιδί μας αδικώντας το γιατί το παιδί τελικά μαθαίνει να βλέπει τον εαυτό του μέσα από τα μάτια των γονιών του και των άλλων σημαντικών ανθρώπων της ζωής του.
Στο ερώτημα πώς να βοηθήσουμε το παιδί μας αναδείχτηκε η ικανότητα του γονιού να είναι σε θέση να κατανοεί και να νιώθει την ανάγκη του παιδιού. Στους δύσκολους ρυθμούς της καθημερινότητας οι γρήγορες λύσεις δεν επιτρέπουν να ”ακούμε” τον άλλον καθώς δεν έχουμε χρόνο, είμαστε κουρασμένοι και πιθανά να μην έχουμε ρουτίνες επικοινωνίας αποτελεσματικές όταν θα εμφανιστεί η “κρίση”.
Τέλος στη συζήτηση που αναπτύχθηκε φάνηκε ότι η αποδοχή και η ενσυναίσθηση μπορούν να μαθευτούν και ο γονιός να δείξει έμπρακτα στο παιδί τη συγνώμη, την αναγνώριση του δίκιου του άλλου, την τρυφερότητα, την σημασία της προσοχής στην ανάγκη του άλλου για επικοινωνία κ.λ.π.
Σαν παράδειγμα αναφέρθηκε πώς επιλύονται οι συγκρούσεις στην αυλή όπου το παράπονο του παιδιού “ακούγεται” και μετά γίνεται κοινή συζήτηση με τους πρωταγωνιστές με σκοπό να αναγνωρίσει το καθένα παιδί την πραγματικότητα του άλλου (πες μου το δίκιο του συμμαθητή σου και θα σου πει μετά το δικό σου δίκιο λέει ο εκπαιδευτικός στους δύο πρωταγωνιστές). Μετά η διαδικασία περιλαμβάνει τον αναστοχασμό στο τι θα μπορούσε ο καθένας να κάνει αν γυρνούσε το χρόνο πίσω..
Αναμένουμε με χαρά να σας δούμε και στην επόμενη βιωματική συνάντηση.